இந்த பரந்து விரிந்த பிரபஞ்சத்தில், நம் கற்பனைக்கு எட்டாத பல மர்மங்கள் ஒளிந்துள்ளன. அதில் ஒன்றுதான் கருந்துளை (Black Hole). அனைத்தையும் தனக்குள் ஈர்த்துக்கொள்ளும் இந்த பிரபஞ்ச அரக்கன் பற்றி, நாசாவின் சந்திரா எக்ஸ்-ரே தொலைநோக்கி ஒரு அதிர்ச்சிகரமான, பிரமிக்க வைக்கும் உண்மையைக் கண்டுபிடித்துள்ளது. வாருங்கள், பிரபஞ்சத்தின் அந்தக் கறுப்புப் பக்கத்தைப் பற்றி விரிவாகப் பார்க்கலாம்.
நமது பூமியிலிருந்து சுமார் 12.8 பில்லியன் ஒளியாண்டுகள் தொலைவில், அதாவது மிக மிகத் தொலைவில், ஒரு கருந்துளையை நாசாவின் சந்திரா தொலைநோக்கி கண்டறிந்துள்ளது. இந்தத் தொலைவு எவ்வளவு பெரியது என்றால், நாம் இப்போது பார்க்கும் அந்தக் கருந்துளையின் ஒளி, இந்தப் பிரபஞ்சம் தோன்றி வெறும் ஒரு பில்லியன் ஆண்டுகளுக்குள் அங்கிருந்து புறப்பட்டது.
ஆச்சரியம் அதோடு நிற்கவில்லை. அந்தக் கருந்துளை, ஏற்கனவே நமது சூரியனைப் போல சுமார் ஒரு பில்லியன் மடங்கு பெரியதாக வளர்ந்துவிட்டது! பிரபஞ்சம் உருவாகி இவ்வளவு குறுகிய காலத்தில், ஒரு கருந்துளை எப்படி இவ்வளவு பிரம்மாண்டமாக வளர முடியும் என்பதுதான் விஞ்ஞானிகளை ஆச்சரியத்தில் ஆழ்த்தியுள்ள முதல் கேள்வி.
ஆனால், உண்மையான அதிர்ச்சி அதன்பிறகுதான் காத்திருந்தது.
விஞ்ஞான உலகில், “எடிங்டன் லிமிட்” (Eddington Limit) என்று ஒரு கோட்பாடு உண்டு. சுருக்கமாகச் சொன்னால், ஒரு கருந்துளையால் ஒரு குறிப்பிட்ட வேகத்திற்கு மேல் பொருட்களை, அதாவது நட்சத்திரங்களையோ, வாயுக்களையோ விழுங்க முடியாது. அதுதான் அதன் வேக வரம்பு.
ஆனால், சந்திரா தொலைநோக்கி கண்டுபிடித்த இந்த பிரபஞ்ச அரக்கன், அந்தக் கோட்பாட்டைத் தகர்த்தெறிந்துள்ளது!
ஆம், இந்தக் கருந்துளை, விஞ்ஞானிகள் கணித்த வேக வரம்பை விட, சுமார் 2.4 மடங்கு அதிக வேகத்தில் தனக்கு அருகில் இருக்கும் அனைத்தையும் விழுங்கிக் கொண்டிருக்கிறது!
இந்த வேகம் எவ்வளவு தெரியுமா? ஒரு வருடத்திற்கு, சுமார் 300 முதல் 3,000 சூரிய நிறைகளை அது உணவாக உட்கொள்கிறது! நினைத்துப் பார்க்கவே தலை சுற்றுகிறதல்லவா?
இந்தக் கண்டுபிடிப்பு, பிரபஞ்சத்தின் ஆரம்பக் காலத்தில் கருந்துளைகள் எப்படி உருவானது என்பது பற்றிய நமது புரிதலையே மாற்றியமைக்கிறது. விஞ்ஞானிகள் தற்போது இரண்டு சாத்தியக்கூறுகளை முன்வைக்கிறார்கள்.
ஒன்று: பிரபஞ்சத்தின் ஆரம்பத்தில், சிறிய கருந்துளைகள் மிக நீண்ட காலத்திற்கு இந்த “சூப்பர்-எடிங்டன்” வேகத்தில் பொருட்களை விழுங்கி, இவ்வளவு பெரியதாக வளர்ந்திருக்க வேண்டும்.
இரண்டு: மிகப்பெரிய நட்சத்திரங்கள் நேரடியாகச் சரிந்து (Direct-collapse), ஆரம்பத்திலேயே ஒரு பிரம்மாண்டமான கருந்துளையாக உருவாகியிருக்க வேண்டும்.
இளம் பிரபஞ்சத்தில் இருந்த குளிர்ச்சியான வாயுக்களும், குறைந்த கனமான தனிமங்களும், இந்த அரக்கத்தனமான வளர்ச்சிக்கு உதவியிருக்கலாம் என்றும் கருதப்படுகிறது.
இந்த மர்மத்தைத் தீர்க்க, நாசாவின் சந்திரா மற்றும் ஜேம்ஸ் வெப் தொலைநோக்கிகள் தொடர்ந்து இந்தப் பிரபஞ்ச அரக்கனைக் கண்காணிக்கும். எதிர்காலத்தில், இந்த மர்ம முடிச்சு அவிழ்க்கப்படும்போது, பிரபஞ்சம் உருவானதன் ரகசியங்கள் இன்னும் தெளிவாக நமக்குத் தெரியவரும்.