இந்தியாவுக்கு மிக அருகில், ஒரு மிகப்பெரிய புவிசார் அரசியல் ஆட்டம் தொடங்கியுள்ளது. பொருளாதார ரீதியாக நொடித்துப் போயிருக்கும் பாகிஸ்தான், தனது விலைமதிப்பில்லாத புதையலை அமெரிக்காவுக்குத் தாரை வார்த்து, கூடவே, சீனாவின் கனவுத் திட்டத்திற்கு அருகிலேயே ஒரு ராணுவ முக்கியத்துவம் வாய்ந்த துறைமுகத்தையும் அமெரிக்காவுக்குத் திறந்துவிட்டுள்ளது. இது இந்தியாவுக்கு நல்லதா, கெட்டதா? வாங்க, இந்த ரகசிய ஒப்பந்தத்தின் பின்னணியை விரிவாகப் பார்க்கலாம்.
சமீபத்தில், பாகிஸ்தான் ராணுவத் தளபதி ஆசிம் முனீர், அமெரிக்க அதிபர் டிரம்பைச் சந்தித்து, ஒரு மரப்பெட்டியில் சில கனிமங்களை மாதிரிக்காகப் பரிசளித்தார். அது வெறும் பரிசுப் பொருள் அல்ல. அது, பாகிஸ்தானின் 6 டிரில்லியன் டாலர் மதிப்புள்ள கனிம வளங்களை அமெரிக்காவுக்கு விற்பதற்கான ஒரு அஸ்திவாரம்.
ஆமாம், பாகிஸ்தான், தனது முதல் தொகுதி அரியவகை கனிமங்களை (Rare Earth Minerals) அமெரிக்காவுக்கு அனுப்பியுள்ளது. இந்த அரியவகை கனிமங்கள் சாதாரணமானவை அல்ல. நம்ம செல்போன், எலக்ட்ரிக் கார் பேட்டரி, ஏன், ராணுவத் தளவாடங்கள் வரைக்கும் எல்லாவற்றிற்கும் இதுதான் அடிப்படை. இதுவரை, இந்த கனிமங்களுக்கு உலகமே சீனாவைத்தான் நம்பியிருந்தது. இப்போது, சீனாவின் ஆதிக்கத்திற்குப் போட்டியாக, அமெரிக்கா பாகிஸ்தானுடன் கை கோர்த்துள்ளது.
இதற்காக, அமெரிக்காவின் USSM என்ற நிறுவனம், பாகிஸ்தானில் சுமார் 500 மில்லியன் டாலர்களை முதலீடு செய்யப் போகிறது.
ஆனால், இந்தக் கதையின் மிகப்பெரிய திருப்பமே இனிமேல்தான்.
இந்த ஒப்பந்தத்தின் ஒரு பகுதியாக, பாகிஸ்தான் ஒரு மிகப் பெரிய சலுகையை அமெரிக்காவுக்குக் கொடுத்துள்ளது. அதுதான், அரபிக் கடலில் உள்ள ‘பஸ்னி’ துறைமுகத்தை அமெரிக்கா பயன்படுத்திக் கொள்ள அனுமதி வழங்கியிருப்பது.
இந்த பஸ்னி துறைமுகம் எங்கே இருக்கிறது தெரியுமா? சீனாவின் கனவுத் திட்டமான குவாதர் துறைமுகத்திலிருந்து வெறும் 113 கிலோமீட்டர் தொலைவில், ஈரான் எல்லைக்கு மிக அருகில் அமைந்துள்ளது. அதாவது, சீனாவின் வீட்டு வாசலிலேயே அமெரிக்கா வந்து அமர்வதற்கு பாகிஸ்தான் இடம் கொடுத்திருக்கிறது.
சரி, இதனால இந்தியாவுக்கு என்ன பாதிப்பு? அல்லது லாபம்?
பாகிஸ்தானில் ஒரு அமெரிக்கத் துறைமுகம் அமைவது, சீனாவின் செல்வாக்கைக் குறைக்கும் என்பது ஒரு பக்கம். இன்னொரு பக்கம், நமது அண்டை நாட்டில் ஒரு வல்லரசின் ராணுவ இருப்பு, நமது பாதுகாப்புக்கு புதிய சவால்களை உருவாக்கலாம். இது, தெற்காசியாவின் அதிகார சமநிலையை முற்றிலுமாக மாற்றியமைக்கக்கூடிய ஒரு நிகழ்வு.
பொருளாதாரத்திற்காக, தனது நாட்டின் இறையாண்மையையே பாகிஸ்தான் பணயம் வைக்கிறதா? அல்லது, இது சீனாவை எதிர்க்க பாகிஸ்தான் போடும் மாஸ்டர் பிளானா? என்பதை பொறுத்திருந்து தான் பார்க்க வேண்டும்.